Bardzo dziękuję za ten wyjazd :) 

Rok temu byłam pierwszy raz na tak wyjątkowym Sylwestrze. Już wtedy pod koniec wyjazdu postanowiłam, że jeżeli będzie organizowany wyjazdowy Sylwester i będę miała możliwość, to z miłą chęcią pojadę. Sylwester w tym i tamtym roku były najlepszy. Ten Sylwester był spotkaniem z Bogiem i z drugim człowiekiem. Był dla mnie otwarciem się na Boga i bliźniego z miłością, życzliwością i radością. Na wyjazd jechałam z ciekawością i pogodnym nastawieniem. W czasie Świąt Bożego Narodzenia nie mogłam się doczekać tych rekolekcji. Otwartość, życzliwość i serdeczność ludzi sprawiła, że ten czas był najpiękniejszy. Gdy dowiedziałam się, że tematem będzie "Konieczne Spotkania - Adoracja", bardzo się ucieszyłam. Zawsze była to dla mnie jedna najtrudniejszych form modlitwy. Zastanawiałam się na czym polega, jaki ma sens. Dzięki konferencjom zmienił mi się pogląd na adorację.

Adoracja - ja patrzę na Niego, On patrzy na mnie, jesteśmy tylko dla siebie, "opalam" się Jego miłością.

Bardzo mi pomogła praca w grupach. Z Księgi Wyjścia 33, 7-11 utkwiło mi, że Pan jest naszym przyjacielem, z którym spotykamy się twarzą w twarz, z którym rozmawiamy o wszystkim, o radości i smutku. On nie jest Kimś wyższym nieosiągalnym. On jest dla nas. On jest naszym Stwórcą, Tatusiem i chce nas wysłuchać. Cały czas czeka na nas, wyciąga do nas rękę. Czeka na nasze TAK. Tak Panie, Ty jesteś moim Panem, Ojcem i Królem. Otwieram się na Twoje Słowa, na Twoją miłość, na Twój plan. On czeka na nasze zaufanie, całkowite oddanie się Mu. Dlatego mówię Ci Panie: TAK, bądź moim Przyjacielem.

Dzięki temu wyjazdowi moje serce napełniło się pokojem i radością, szczęściem i miłością.

Zawsze marzyłam poznać ludzi, z którymi mogę swobodnie porozmawiać o wierze, o Bogu. Zaczęło się od rekolekcji noworocznych w tamtym roku. Zaczęłam poznawać takich wspaniałych ludzi, którzy nie wstydzą się porozmawiać o Bogu. Dzięki temu wyjazdowi również poznałam takich ludzi. 

Mam nadzieję, że wszyscy są tak szczęśliwi jak ja, a nawet bardziej. Niech Pan Jezus trwa w naszych sercach. Postarajmy się znaleźć czas na adoracje Jezusa, czytanie Słowa Bożego, na modlitwę, aby zgłębiać swoją wiarę i wprowadzać słowa w czyn. Uświadomiłam sobie, że czyny są najważniejsze, bo z tego będziemy "rozliczani". Kochajmy Boga i siebie wzajemnie. Bóg jest ze mną, z nami. Jest moim, Twoim, naszym Przyjacielem. Nigdy nas nie zostawi samych. Chwała Tobie, Panie. Amen.

Miało być parę zdań. Wyszło o wiele więcej. Wszystko na chwałę Boga. Czuję chęć dzielenia się radością i miłością Bożą, żeby każdy wiedział jak Bóg jest wielki, że nie należy się go bać, tylko być z nim Przyjaciółmi. On nas kocha mimo wszystko. 

Pozdrawiam,

Joanna B.

Świadectwo z rekolekcji noworocznych. 

Cieszę się bardzo, że w tym roku także mogłam uczestniczyć w rekolekcjach.
W tym roku bardzo mi się podobało wielbienie, ale także czytanie Pisma Świętego w grupie.
Nie przepadam za adoracją w ciszy.
Wolę bardziej uwielbiać Pana Boga, poprzez śpiew.
Było to bardzo wzruszające i piękne doświadczenie spędzać z nowymi osobami i uwielbiać Pana Boga.
Spotkania w grupie z Pismem Świętym również były bardzo interesujące.
W tym roku dowiedziałam się bardzo dużo na temat adorowania Pana Boga.
Mam nadzieje, że w przyszłym roku też będę mogła uczestniczyć w rekolekcjach.
Mam nadzieje także, że jak czas pozwoli będę odwiedzać duszpasterstwo częściej. 

Dziękuję za mile spęczony czas Wam wszystkim. 

Wszystkiego dobrego w Nowym Roku życzę. 

Joanna

Jak przeżyłam rekolekcje ? To może zacznę od tego, że na początku nie do końca byłam zdecydowana na sylwestrowy wyjazd. Miotałam się bardzo jechać, nie jechać. Z jednej strony chciałam ten czas spędzić sama a z drugiej czułam, że nie jest to najlepszy pomysł. Jednak dziś nie żałuję tej decyzji. Do wspomnień z wyjazdu zaliczam również przygotowania do niego. Wielka radość towarzyszyła mi podczas zakupów z Dominiką. Szukanie i wybieranie tych wszystkich artykułów, naelektryzowany wózek, który nie raz wjechał w sklepowe półki a przede wszystkim mina ludzi, których spotykałyśmy, może i tak trochę jak dzieci ale za to Boże Dzieci :D Następnego dnia towarzyszył mi trochę niepokój kiedy wiedziałam, że w drodze do Bystrej moje miejsce jest obok kierowcy z doświadczenia wiedząc że różnie to z nimi bywa. Los chciał że trafił nam się sympatyczny szofer, z którym mimo korków podróż dość szybko zleciała. J Pierwszego dnia najlepiej wspominam wieczór modlitewny, każda adoracja jest dla mnie zatrzymaniem się w czasie, w biegu, który ciągle mi towarzyszy. Pragnęłam również podsumować cały kończący się rok, jednak piękny śpiew nie pozwolił mi na to ale nie dałam za wygraną. Kiedy wszyscy poszli spać, razem z Martyną z powrotem udałyśmy się do kaplicy, gdzie zastałyśmy ciemność i ciszę, ale tego potrzebowałam. Wracając w środku nocy do pokoju moje rozradowanie umocnił nocny koncert chrapania i do tego darmowe bilety, dawno się tak dobrze nie bawiłam :D Kolejnego dnia ciężko było się zwlec z łóżka, napięty plan też temu nie sprzyjał. Mimo to wyniosłam bardzo wiele z konferencji, spotkań, rozmów za co bardzo wszystkim dziękuje. Na zabawie sylwestrowej myślami byłam daleko, wróciły wszystkie sprawy i troski lecz pasterka noworoczna była lekarstwem, gdzie mogłam wszystko zostawić i zacząć nowy etap z Nim. Rewelacyjne wspomnienia mam również ze sprzątania po zabawie, latanie na miotle, gra balonami a potem kawa i piękny wschód słońca za oknem J Ostatniego dnia zmęczenie już dało się we znaki ale najbardziej budującym momentem chyba było dla mnie świadectwo w grupie. Mimo, że niektórzy mieli różne propozycje spędzenia tej sylwestrowej nocy, wybrali się z nami. Przypadek ? Chyba nie.

Pozdrawiam Magda ☺